سر انجام پس از ۳۰ سال حکومت یک گروه ۲۰۰-۳۰۰ نفره بر پهنای ایران زمین در پوشش دینکاری، تظاهر به ساده زیستی، حمایت از محرومان، و سرکوب شدید تحت عنوان حفظ ارزش‌های "الهی"، کارزار "انتخاباتی" که چیزی بیش از جنگ گرگ‌ها نبوده نیشتری بر دمل چرکینی محسوب میشود که در طول سالها حکومت فقها بر پیکر نحیف ایران فرو رفته است.
۳۰ سال پرده پوشی، ۳۰ سال تظاهر و نفاق، ۳۰ سال مردم فریبی، ۳۰ سال چپاول هست و نیست ایران زمین، ۳۰ سال خودکامگی، ۳۰ سال فقر و نکبت، ۳۰ سال خفت ملی، ۳۰ سال سنگسار ، ۳۰ سال تحقیر ملی در سطح جهانی میراث مردی به نام خمینی هست.
هر چند سایه ننگین این مرد هنوز بر صحنه سیاست و مناسبات بازی قدرت میان جناح های حاکم سنگینی می‌کند ولی در کارزار "انتخاباتی" کنونی با توجه به نیشتری که بر دمل چرکین ۳۰ سال حکومت فقها وارد آمد، به ضرس قاطع می‌توان گفت جامعه ایران در فردای برگزاری نمایش انتخاباتی رژیم ولایت فقیه جامعه‌ای دیگر شده است.
چرک و خون ناشی از این دمل چرکین بر پیکر جامعه روان شده است. دیگر بحث این نیست که احمدی نژاد از فرط ساده زیستی ناهار خود را به دفتر ریاست جمهوری می‌‌آورد تا مبادا از "بیت المال" ناهاری صرف کرده باشد، دیگر بحث این نیست که موسوی از الودگی مالی پاک و منزه بوده و مدرک دکترای خانم او مثل دکترای کردان جعلی نبوده، دیگر بحث این نیست که کروبی از شهرام جزایری چقدر پول گرفته، دیگر بحث این نیست که محسن رضایی در کجای این جدول فساد و سرکوب قرار گرفته، بحث اصلی این خواهد بود که چگونه می‌توان این دمل چرکین را از پیکر جامعه پاک کرد. آن روز نزدیک هست.
۳۰ سال پرده پوشی، ۳۰ سال تظاهر و نفاق، ۳۰ سال مردم فریبی، ۳۰ سال چپاول هست و نیست ایران زمین، ۳۰ سال خودکامگی، ۳۰ سال فقر و نکبت، ۳۰ سال خفت ملی، ۳۰ سال سنگسار ، ۳۰ سال تحقیر ملی در سطح جهانی میراث مردی به نام خمینی هست.
هر چند سایه ننگین این مرد هنوز بر صحنه سیاست و مناسبات بازی قدرت میان جناح های حاکم سنگینی می‌کند ولی در کارزار "انتخاباتی" کنونی با توجه به نیشتری که بر دمل چرکین ۳۰ سال حکومت فقها وارد آمد، به ضرس قاطع می‌توان گفت جامعه ایران در فردای برگزاری نمایش انتخاباتی رژیم ولایت فقیه جامعه‌ای دیگر شده است.
چرک و خون ناشی از این دمل چرکین بر پیکر جامعه روان شده است. دیگر بحث این نیست که احمدی نژاد از فرط ساده زیستی ناهار خود را به دفتر ریاست جمهوری می‌‌آورد تا مبادا از "بیت المال" ناهاری صرف کرده باشد، دیگر بحث این نیست که موسوی از الودگی مالی پاک و منزه بوده و مدرک دکترای خانم او مثل دکترای کردان جعلی نبوده، دیگر بحث این نیست که کروبی از شهرام جزایری چقدر پول گرفته، دیگر بحث این نیست که محسن رضایی در کجای این جدول فساد و سرکوب قرار گرفته، بحث اصلی این خواهد بود که چگونه می‌توان این دمل چرکین را از پیکر جامعه پاک کرد. آن روز نزدیک هست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر